Na 4 heerlijke dagen gaan we weer op pad. We zien bij de jachthaven van Aguillas behoorlijk wat campers staan, en even verderop richting Pulpi? bij cala Carolina… Die noteer ik alvast voor n volgende x als mogelijke cp 😉

Onderweg zien we het landschap veranderen, op het land veel plastic “kassen”  jammer van zo een mooie omgeving

De regen komt met bakken uit de lucht….  Dat rijd niet fijn, en we zien diverse autos aan de kant stoppen omdat t zo heftig is en moeizaam rijden.
We stoppen bij las Marinas bij/voorbij Almeria. Bij het strand op een van de 2 mix parkings. Hier staan behoorlijk wat langstaanders. water is op het strand verkrijgbaar en voor lozen is aan eind van de straat een put (naast pierre vacanses) 

    
Vorig jaar kwam hier allemaal water onder onze camper vandaan, na een klop van een boze Duitse buurman die dacht dat we aan t “lozen” waren ( niet dus) leek het erop dat een watertank lek was geraakt.. Uiteindelijk bleek er iets in de boiler kapot te zijn te zijn. De Duitse buurman staat er ook nu weer om te overwinteren.
Je kan hier fijn wandelen over boulevard/strand of het aangrenzende natuurgebied. Op de terrasjes geeft men bij elk drankje een leuke tapa. Bij sin reserva zitten we heerlijk en kunnen gebruik van de wifi maken. Al is het een trage verbinding lukt het me eindelijk om wordpress aan de gang te krijgen. 

  
Dag 2: In nederland is het stralend zonnig weer volgens de weervrouw van de nieuwsdienst, hier in Las Marinas is het donker dat de lucht kleurt en even later valt de regen met bakken uit de lucht… Zodra we buiten komen staat buurman shaggie al weer klaar om een praatje te komen maken. Ja we weten dat er de hele dag regen wordt verwacht… Tijd om op te stappen 

Onze volgende stop is Playa Calabardina. Ook hier zijn we al eerder geweest, een fijne rustige plek. Buiten een afvalcontainer geen andere campervoorzieningen..Dus eerst even langs de mercadonna voor wat extra water. Bij Calabardina staan een paar andere campers , er is plenty ruimte voor ieder. Er heerst een gemoedelijke sfeer :-)We ervaren een rustige nacht met prachtige mooie sterrenhemel…. Wat blijft dat toch bijzonder zoveel sterren te zien 😉  en dan de zonsopkomst…

   
 In de ochtend komt een bestelwagentje met verse broodjes.. De zon schijnt. Er komt een campervan naast ons staan en een enthousiaste tweeling van 4 a 5 jaar rent naar buiten .. Zo leuk om ze zo vreugdevol te zien ravotten en spelen 😉 

   
Eind middag steekt Mart de bbq aan. Er is wat teveel dus ook de engelse buren achter ons en de spaanse buurman eten er smakelijk van. Even later komt de spaanse buurman met 3 mooie schelpen als dank. Het raakt me. Hij wil graag dat we zijn camper zien, daarin heeft hij een soort altaartje voor zijn overleden zoon gemaakt.   Ook laat hij ons een bonte verzameling van mooie schelpen zien… Zijn ogen stralen als hij t laat zien…  Dit buscampertje is zijn huis.

  
 Op een bord bij het toegangspad lezen we dat er komend weekend filmopnames zijn en het strand niet toegankelijk.  Na 4 prachtige dagen hier is het blijkbaar de bedoeling om weer verder te reizen en  weer wat zuidelijker te gaan .. 

Na 3 nachten cap i corp slaat t weer om en is het tijd om weer verder te gaan. Mart checkt weeronline en we besluiten richting Altea te gaan. We bellen met Paco van cp San Antonio of hij n plekje voor ons heeft. aLtea/Albir/Alfaz del pi is altijd behoorlijk druk met langstaanders. Er zijn wel een paar plekjes waar je vrij kan staan, toch kiezen we voor nu een officiele cp. Hier kunnen we de camper weer goed schoon en zandvrij maken en een paar wassen draaien.

 https://www.flickr.com/photos/sanantonioaltea/6599746539/in/album-72157627595625881/

Onderweg is psygic weer is eigenwijs en stuurt ons dwars door Valencia heen.. En nee niet alleen de brede straten.. Pfff.. Dat ding en ik zijn niet goed met elkaar 😦

   
 

Bij aankomst in Altea eerst even een paar boodschappen doen Een mercadonna, aldi en lidl zitten pal bij elkaar, we gaan de lidl in en sjeeee wat is het superdruk hier! We weten niet hoe snel we weer naar buiten moeten komen… Bij de mercadonna dito.. Ohja er is ook een mendoza.. ik denk minder bekend..Wij kennen deze supermarktketen van curacao en is een prima winkel, prijzen zelfs lager dan mercadonna..mooie verse groente en fruit.. Biologische bakker op de hoek..Kijk daar wordt ik vrolijk van 🙂

Op de cp gaat Mart eerst de camper wassen en ik probeer bij de de salon mn email binnen te halen en mn blog bij te werken.. WordPress heeft er geen zin in en zegt steeds dat mn wachtwoord niet klopt.. Een nieuw wachtwoord via forget password werkt ook niet.. Oke blijkbaar niet de bedoeling..

Krijg via whatsapp van Roos wat leuke fotos van Lana en haar beste vriendje Levi binnen… Zo schattig 😉 ze zijn in Turkije en hebben het enorm naar hun zin. 

  
Als Mart klaar is met de camper wassen kan ik de wasmachine aanzetten, en de camper van binnen stofvrij en schoon maken. Hehe dat ruimt op en voelt weer fijn. En wat t fijne van de camper is.. Je bent er zo doorheen… Sneller dan een groot huis met 3 etages 😉

 

Via t strand naar centrum van Altea is een aardige wandeling en op de terugweg zien we bij de chiringuito een zwaan tussen de zeemeeuwen. We nemen een drankje en de zwaan komt naar ons toe.. Ze wil blijkbaar iets te eten.. De eigenaar geeft ons wat soepstengels om te voeren.. Later verteld Paco ons dat de zwaan ooit met partner daar was en de partner is dood gegaan.. Deze zwaan is achtergebleven en lijkt nog steeds heel trouw op haar partner te wachten. 

   Foto van tanteloe.com 
De volgende dag gaan we met d scoot naar Altea. Gister toen we aan kwamen rijden zagen we bij de riviermonding aan het strand wat campers vrij staan.. En uiteraard willen we zien hoe het daar is. Via een hobbellige en drassige zandweg komen we er.. Zien 5 campers staan.. En ja aan het strand , geen verdere voorzieningen en de omgeving is behoorlijk vervuild. Nee hier voelt het niet fijn. In Altea langs de boulevard staan veel winkels en huizen leeg. Zo ook een prachtig huis, de porche is volgebouwd met een supermarktkarretje, wat dozen, doeken, een bed gemaakt van pallets met daarbovenop een strandbed en een paarmatrasjes… Een dakloze heeft hier zijn “thuis” van gemaakt en ligt prinsheerlijk te slapen. Vlak daarnaast een sjiek restaurant…Ook dit maakt deel uit van het huidige Altea.

   Altea is een museum op zich 

Volg d link voor meer info over dit artestieke stadje 

Op de cp lijkt t dagelijkse leven te bestaan uit kijken wie wat heeft of doet.. Pfff dit is zo niet mijn ding.. Een van de buren verteld Paco dat ik met mn eigen wasmachine wel veel water verbuik!!!???!!! 

Paco weet van vorig jaar dat ik een eigen wasmachine heb.. Energie zuinig!!! Ivm allergie voor veel stoffen en chemische wasmiddelen ( waar altijd wel iets van in machines achter blijft). we betalen gewoon extra voor de stroom en als we meer voor water moeten betalen… Prima! Tjonge waar gaat t over.. Ik ga soep maken 🙂 dat is voor mij een soort van meditatie.. En zo bestaat voor mij de buitenwereld even niet meer

We blijven 3 nachten en dat is mij eigenlijk 1 dag/nacht teveel.. Voor Mart is t prima… Deze reis vergt best wel wat van hem, hij geeft aan dat hij dit nodig heeft om weer wat vertrouwen in de camper begint te krijgen.. Alsof dit een soort van helende reis is na alle narigheid van afgelopen jaar. Nu snap ik ook waarom we onbewust een aantal plaatsen aandoen waar we vorig jaar ook zijn geweest… 

De zon zou schijnen in Peniscola en omgeving..En idd een zonnetje probeert door de bewolking heen te breken.. De cp’s zitten bomvol, de nieuwe cp Els Daus heeft nog wel wat plek, echter daar sta je op t gras dat na alle gevallen regen behoorlijk drassig is…. En je staat er niet bepaald vrij.. We besluiten naar een van onze favo plekken in Alcossebre te gaan: Cap i Corp 😉 en alsof t zo bedoelt is… Het hele strand is vrij voor ons… En zo valt de nacht in… Het ruisen van de zee… De prachtige sterrenhemel.. Je waant je in het paradijs…We slapen heerlijk! 

  
  
 In de ochtend een waanzinnig mooie zonsopkomst… We maken een lange wandeling langs zee richting torreblanca.

 

 
 In dit gebied was ooit een pretentieus golfresort geplanned… Echter anders dan een groot billboard is er nooit gekomen.

Komen langs een “schoenenboom”

  
 We zien hier een aan een klein baaitje een camper staan… En gaan op onderzoek uit hoe je hier dan via de weg kan komen.. Want via t kiezelstenen pad waarover wij gelopen hebben is dat onmogelijk.. We komen uiteindelijk uit bij een zandpad net na San Antonio en voegen ook deze locatie toe aan ons mooie plekkies lijstje 😉

  
Cap i corp heeft een liefelijk kerkje, naast t altaar is op de muur aan beide zijdes een mooi mozaiek van grote schelpen gemaakt.. Prachtig om te zien. 

 Rechts naast het kerkje is een watertappunt gemaakt. Als deze niet werkt kan je ook bij het zwembad /barretje van San Antoni om water vragen Het winkeltje van San Antoni is gesloten. Even verderop richtin Alcossebre vind je camping Tropical waar een winkeltje is net na het restaurant ook daar kan je water halen en eventueel chemisch toilet lozen. Ook is er bij de repsol richting snelweg een loospunt.

Alcossebre is voor ons ook Isabel.. Casa Isabel aan de boulevard.. Met een heerlijk terras, schitterend uitzicht over de zee. Al kook ik graag… Als we hier zijn kook ik echt niet.. 

  
De tweede dag komt er een camper van een Duits stel achter ons staan. Aardige mensen die t prettig vinden om niet helemaal alleen te hoeven te staan. Vroeg in de ochtend gaan ze weer op pad onderweg naar huis

  
We blijven hier nog een paar dagen..

   
 

Het is heerlijk in San Sadurni, we hebben prachtig uitzicht over de vallei. Stilte….’s Nachts wederom een prachtige sterrenhemel ….. om uren naar te kijken zonder dat het gaat vervelen… Wat een licht is er in de nacht

 

 
In de ochtend wandelen we eerst door t oude dorpscentrum, nauwe straatjes mooie huizen met muren van bijna een meter dik. De kerk op t dorpspleintje stamt uit de 11e eeuw. Op een bankje tegenover de kerk zit een oud vrouwtje te breien. Op een ander bankje zitten 2 pensionados vol vuur te discussieren.
We lopen verder en komen uit bij een grote tuin waar een boom vol vruchten staat.. Een mannetje op leeftijd  is de kakivruchten aan het plukken en nodigt ons uit om in zijn tuin te komen. Door een poortje komen we in een soort stal annex berging. Er staan een paar vaten wijn.. Hij verteld ons dat hij deze zelf maakt….. Of we willen proeven???  Nou nee, t is me nog een beetje te vroeg in de ochtend… ( al zal t ergens op de wereld wel borreltime zijn..) De stallen zijn niet meer bewoond op een paar kippen na. De moestuin is zn trots en dat wil hij ons laten zien 🙂 Na een rondleiding, het proeven van de kakivruchten krijgen we een tas met de rijpe vruchten, een aubergine en paprika mee. We vragen nog even waar we brood kunnen kopen: op de volgende hoek bij het cafeetje.

En ja t cafeetje verkoopt vers brood evenals wat verse groente uit de moestuin. Ook potjes zelfgemaakte jam en nog wat andere zaken.

   

 
Met de scooter gaan we naar het dorpje verderop, hier waren we gister langsgekomen en we vermoedden al dat we er beter niet met de camper in kunnen rijden..

We komen uit bij een mooi oud klooster ( 11e eeuw) van Cruilles. Hiervandaan start er ook een wandelroute het natuurgebied in.

Jammer dat ik geen fototoestel of mn iphone mee had… Wil je meer over deze omgeving zien dan kan je er uiteraard ook op googlen

Wij rijden verder door en komen op een kerkpleintje uit. Ook hier een wirwar van smalle straatjes en oude huizen. Bijzonder om te zien en te ervaren.. We rijden langs een tienda annex cafe/restaurant waar een heerlijke geur vandaan komt. Lunchtijd.. En al ruikt het aanlokkelijk, we willen bij Enric eten. Niet dat het verplicht is om daar te eten als we op zijn land staan…. Toch vinden we het wel zo fijn. Het eten is als vanouds heerlijk….  

Morgen is het een feestdag en zal alles gesloten zijn, het restaurant is wel open. En als we willen zwemmen dan kan dat verteld Enric ons. Vanaf dinsdag tot vrijdag is hij dicht, maar we kunnen rustig blijven staan. No problem.
Maandag, feestdag.. We eten bij cal carreter, de buurman van can met viu.. Het is er erg druk en ik krijg er  bij binnenkomst gelijk spijt van, we verkassen van t benauwde binnen naar t buiten terras.. had beter mn eerste gevoel moeten volgen.. Bij binnenkomst wilde ik gelijk rechtsomkeer maken en naar can met viu..  T gaat er allemaal gehaast en gesjeesd aantoe..affijn t staat zo “stom” om rechtsomkeer te maken… als we net halverwege onze primero zijn komt t hoofdgerecht al op tafel .. De ailiolli wordt vergeten ( en die is juist zo lekker!) de aardappeltjes lauw, half rauw, of half gaar, en drijven in t vet, de salade ziet er niet smakelijk uit…jammer! We houden t snel voor gezien!
Grauwe wolken pakken samen en het duurt niet lang voordat de regen met bakken tegelijk uit de hemel komt. Nee we smelten niet.. Mart pakt een boek en ik ben blij dat ik mn tekenspullen mee heb. Esther Foppen van Tekenen en Meer heeft via fb een “a droodle a day” challenge georganiseert.. Zoooo leuk om mee te doen 🙂 en al kan ik niet altijd de filmpjes zien vanwege slecht of geen internet, er zijn er ook opdrachten zonder filmpjes via mail.. En de opdrachten via  filmpjes komen gewoon wat later aan bod 😉 

Dinsdag: we gaan met de scooter naar la Bisbal! Het is er gezellig druk. We dwalen door t oude centrum. Een mooi sfeervol stadje, en de mensen zijn trots op hun stad en omgeving! Dat vind en zie je overal in terug.

In de middag begint t weer te miezeren en steeds donkerder te worden….tijd om weer verder te gaan?   weeronline geeft aan dat t verderop wel mooi weer is…  

Al is het redelijk droog… T is behoorlijk fris en in de vroege ochtend ben ik blij op t laatste moment thuis nog een extra dekbed gepakt te hebben…. We verlangen naar de zon en na een rustige nacht gaan we weer verder. Ook hier hebben we nog de keuze richting westkust te gaan… Mart kijkt naar de weersverwachtingen.. En dat is komende tijd daar niet best.. Dus ons kompas gaat richting zuid :-)Rijden door Auxerre, en zijn blij dat we daar de nacht niet doorgebracht hebben… Wat n drukte… En beseffen: Eigenlijk komen we altijd wel op een voor ons juiste plek terecht 🙂
Via een mooie en rustige route komen we,via clermont ferrant, uiteindelijk bij een prachtplek, een lief dorpje Ronziers, bovenop een berg

  
Een Cp ( gratis) met voorzieningen als water, stroom, loosput en zelfs een toiletgebouwtje is aanwezig… Ook als deze voorzieningen er niet geweest zou zijn…. Wow wat een uitzicht!!! Rust en Ruimte.
’s Nachts zien we een adembenemende sterrenhemel.. Alsof we zelf door deze melkweg heen bewegen.. En de sterren zo kunnen aanraken… Niet in woorden uit te drukken… 

Mooie dromen volgen deze nacht, alsof ik in een andere tijdslijn ben.. Zie rondvormige gebouwen, ala 11e eeuw.. En er heerst een vredige sfeer… 

   
 In de ochtend een evenzo grandioos mooie zonsopkomst…
Net na zonsopkomst bereikt mij het bericht dat Kees is overgegaan.. En al overvalt dit bericht ons, toch voelen we dat t goed is… Hij heeft Rust! 
We kunnen dagenlang op deze berg blijven… Deze keer gaan we verder… De zon en warmte roepen… Deze bijzondere plek zetten we in onze favorieten…

  
  
Onze koers gaat weer richting zuiden, via de brug bij Milou, tol 7,50 en ja tol… Met onze grote en zware white whale is het geen pretje om over smalle steile kronkel-weggetjes te rijden.. Buiten dat t heel veel diesel kost.. Telt t comfort ook een beetje mee… 

We rijden 525 km…. En arriveren in Spanje ;-). De zon gaat schijnen en dit voor ons bekende plekkie in San Sadurni de l’heura voelt vertrouwd aan.. En we zijn van harte welkom.

Na een ietswat onrustige nacht besluiten we, na een ochtendwandeling, weer verder te reizen.Mart wil zuidelijker, richting Auxerre.

Na ruim 5 uur kronkelweggetjes bergop en bergaf zien we zo’n 20 km voor Auxerre een kleine jachthaven aan een leuk watertje. Er werd over de brug een cp aangegeven echter dat toegangs-weggetje was dusdanig stijl en vol gaten dat we bij de jachthaven gaan kijken.

Net voorbij de jachthaven is een groot terrein aan het water, bootjes leggen er aan en er staat een bord dat hier bussen geparkeerd mogen, Is aan een parkje en ook bij een openlucht theatertje. We zoeken een mooi plekje uit 🙂 als we hier niet mogen staan kunnen we altijd nog wat verderop kijken.

  
We lopen door t parkje naar t dorp ( saint florentine) in. Er is hier wat meer leven in de brouwerij dan t vorige dorp. 

Als we later bij de camper terug komen zien we dat er nog 2 andere campers aangekomen zijn en ook een aantal boten hebben voor de nacht aangemeerd.

Politie rijd langs en no problem. voor ons gevoel staan we prima zo.

Rond half 11 vertrekken we eerst richting Lisse waar we afgesproken hadden langs Manuela te gaan. Manuela heeft een flower of life voor me en die moet mee. Ook een bijzondere seed of life gaat mee :-)Na gezellig bijgeklets te hebben gaan we weer onderweg richting zuid Belgie/noord Frankrijk.

Zowaar is de weg rond Antwerpen en ook rond Brussel vrij, en we gaan als een speer.

Bij Valencienne gaan we de grote weg af en fiebelen via binnendoorweggetjes verder.

Eerste stop is bij Waterloo waar heel veel oorlogsgraven zijn. Het zien van zulke massale aantallen grafkruizen geven me altijd weer een naar en verdrietig gevoel. In gedachten strooi ik er lichtjes rond zoals ik vaker doe als we op zulke beladen plaatsen zijn.

We besluiten verder te gaan, keuze kust of binnenland.. en onze blik valt op Landrecies .. Oke dat wordt onze bestemming voor vandaag….. Geen kust, ik vertrouw er op dat er water in de buurt zal zijn.

Onderweg komen we nog vele militaire “begraafplaatsen tegen…

In Landrecies vinden we een cp aan het kanaal en aan een met kastanjes bezaaid parkje. Voor vandaag genoeg gereden! Het miezert en we gaan een rondje lopend de buurt verkennen.

Het museum annex hotel de village staat in de steigers, veel winkels leeg en dicht en er staan heel veel huizen leeg. Ook hier in dit dorp veel oorlogs gedenktekens… Op t nieuws was vanmorgen dat NL besloten heeft om tactisch te bombarderen, dit ivm besluit Rusland. Hoeveel graven en gedenktekens zullen hier uit voortkomen schiet er door mijn hoofd… Waarom zoveel geweld, zoveel machtsvertoon?? Heeft men nog niet genoeg geleerd van het verleden? Verlangen we niet allemaal naar leven in Vrede en Eenheid? Het raakt me…..

  
Aan de andere kant van de brug vinden we een bakker die nog ouderwets in een houtgestookte oven bakt.. Het ruikt er zalig :-), een ambachtelijke slager zit er pal naast… Maakt filet americain waar je bij staat.

Er tegenover is een mobiele frituur waar we in de avond wat verse frieten gaan halen! 

Bij zowel bakker, slager als frituur ervaren we de passie van de mens voor hun beroep… En of je nou vegetarier, paleo, of anders bent… En geen click met de producten hebt….Het gaat mij om de passie… Ze voeren hun beroep uit met liefde en vanuit hun hart… Dat stralen deze mensen uit…

Langs de waterkant zijn wat vissers die een vis aan de haak proberen te slaan, of gewoonweg blik op oneindig in de verte staren… 

Mijn vorige blog hield plotseling op…. Er ging behoorlijk wat met de camper mis en ik kon t niet meer opbrengen om de ervaringen op een positieve wijze in een blog te verwerken..Er is sindsdien veel gebeurd, heel veel gesleuteld aan onze camper: waarvan de meest ingrijpende 2 nieuwe assen plus daardoor ook nieuwe wiellagers ( triorep), de luchtvering moest eronderuit deze pastte niet meer… * 

Verder is er door firma Geuzendam een nieuwe versnellingsbak in gezet

En heeft Martin samen met Gerrit een extra huishoud accu en extra zonnepaneel als aanvulling op het bestaande geplaatst om het vrij staan zo nog makkelijk te maken

   
 De white whale staat er weer mooi bij, ready to go… En het plan is om weer 

een blog bij te houden. Hoe werkt wordpress ookalweer??? Even opnieuw uitvogelen Haha