Rond half 11 vertrekken we eerst richting Lisse waar we afgesproken hadden langs Manuela te gaan. Manuela heeft een flower of life voor me en die moet mee. Ook een bijzondere seed of life gaat mee :-)Na gezellig bijgeklets te hebben gaan we weer onderweg richting zuid Belgie/noord Frankrijk.

Zowaar is de weg rond Antwerpen en ook rond Brussel vrij, en we gaan als een speer.

Bij Valencienne gaan we de grote weg af en fiebelen via binnendoorweggetjes verder.

Eerste stop is bij Waterloo waar heel veel oorlogsgraven zijn. Het zien van zulke massale aantallen grafkruizen geven me altijd weer een naar en verdrietig gevoel. In gedachten strooi ik er lichtjes rond zoals ik vaker doe als we op zulke beladen plaatsen zijn.

We besluiten verder te gaan, keuze kust of binnenland.. en onze blik valt op Landrecies .. Oke dat wordt onze bestemming voor vandaag….. Geen kust, ik vertrouw er op dat er water in de buurt zal zijn.

Onderweg komen we nog vele militaire “begraafplaatsen tegen…

In Landrecies vinden we een cp aan het kanaal en aan een met kastanjes bezaaid parkje. Voor vandaag genoeg gereden! Het miezert en we gaan een rondje lopend de buurt verkennen.

Het museum annex hotel de village staat in de steigers, veel winkels leeg en dicht en er staan heel veel huizen leeg. Ook hier in dit dorp veel oorlogs gedenktekens… Op t nieuws was vanmorgen dat NL besloten heeft om tactisch te bombarderen, dit ivm besluit Rusland. Hoeveel graven en gedenktekens zullen hier uit voortkomen schiet er door mijn hoofd… Waarom zoveel geweld, zoveel machtsvertoon?? Heeft men nog niet genoeg geleerd van het verleden? Verlangen we niet allemaal naar leven in Vrede en Eenheid? Het raakt me…..

  
Aan de andere kant van de brug vinden we een bakker die nog ouderwets in een houtgestookte oven bakt.. Het ruikt er zalig :-), een ambachtelijke slager zit er pal naast… Maakt filet americain waar je bij staat.

Er tegenover is een mobiele frituur waar we in de avond wat verse frieten gaan halen! 

Bij zowel bakker, slager als frituur ervaren we de passie van de mens voor hun beroep… En of je nou vegetarier, paleo, of anders bent… En geen click met de producten hebt….Het gaat mij om de passie… Ze voeren hun beroep uit met liefde en vanuit hun hart… Dat stralen deze mensen uit…

Langs de waterkant zijn wat vissers die een vis aan de haak proberen te slaan, of gewoonweg blik op oneindig in de verte staren… 

Mijn vorige blog hield plotseling op…. Er ging behoorlijk wat met de camper mis en ik kon t niet meer opbrengen om de ervaringen op een positieve wijze in een blog te verwerken..Er is sindsdien veel gebeurd, heel veel gesleuteld aan onze camper: waarvan de meest ingrijpende 2 nieuwe assen plus daardoor ook nieuwe wiellagers ( triorep), de luchtvering moest eronderuit deze pastte niet meer… * 

Verder is er door firma Geuzendam een nieuwe versnellingsbak in gezet

En heeft Martin samen met Gerrit een extra huishoud accu en extra zonnepaneel als aanvulling op het bestaande geplaatst om het vrij staan zo nog makkelijk te maken

   
 De white whale staat er weer mooi bij, ready to go… En het plan is om weer 

een blog bij te houden. Hoe werkt wordpress ookalweer??? Even opnieuw uitvogelen Haha

bij altamar worden we door Angel als oude vrienden begroet. Ze hebben de zaak uitgebreid. De eigenaar van het pand ernaast ging met pensioen en konden ze dat overnemen. Het is een mooie uitbreiding al zit er nog wel veel werk aan…
Even later zitten we aan overheerlijke coquinas, Deze worden hier aan de kust gevangen, ik vind ze lekkerder dan mosselen, en bij Altamar weten ze hoe deze perfect te bereiden….
Na een heerlijke maaltijd gaan we richting strand, zien dat er bij de jachthaven waar we vorige x stonden bouwwerkzaamheden zijn. Op de parkeerplaats bij het strand staan een groepje campers na de chiringuito… De parkeerplaats ervoor is op een paar luxe wagens leeg… Daar gaan we staan, de grond is vlak dus stelpoten niet nodig.
Genieten nog heerlijk van het bijna ondergaande zonnetje 🍷🍺
Het is hier heerlijk zo’n 25 graden… Dus gelukkig wat minder warm dan alfaz en Málaga met hun 33 a 34 graden..

Heerlijk om zo bij het strand wakker te worden😎 ik hoor vogelgefluit en besluit om eerst een strandwandeling te maken en een duik in zee.
Kom buiten en zie in t duingebied twee oudere mannen midden in een cirkel van vogelkooitjes waarin vogels zitten.
Wat ik van ze begrijp is dat ze met deze vogels soortgenoten willen lokken.
Deze vogels schijnen nu aan de trek naar het zuiden te zijn En deze mannen willen ze graag vangen, om er wellicht een boterham en beetje beleg mee te verdienen.

Al vroeg worden we wakker van een easyJet, die laag over onze camper vliegt, om op Malaga AirPort te landen. Oja er is ook een uur tijdsverschil, de wintertijd is weer ingegaan.
We lopen nog wat langs het strand, zien een mooie zonsopkomst.
Dat zal voorlopig de laatste x zijn dat we de zon uit zee zien opkomen.
ik vind dat altijd een zo’n bijzonder moment als de zon uit zee tevoorschijn komt, of de zon in de zee onder te zien gaan. Daar neem ik graag alle tijd voor. Ik herinner me een reis in Florida toen zoon Tony en dochter Roos nog erg klein waren… We gingen dan samen kijken hoe de zon naar z’n bed in de oceaan ging, en dat t voor hun daarna ook bedtijd was. Geen klok die er aan te pas komt.

Mazagon ligt aan de Costa de la Luz in het zuiden en dat zal onde volgende bestemming worden voordat we naar Portugal gaan.
Onderweg zien we heel afwisselende landschappen, erg mooi om te zien.
Uitdagende hellingen, het motortje van white whale moet af en toe best hard werken.. We houden de temp meter goed in de gaten.
Vlak voor Mazagon geeft psychic opeens aan rechts af te willen… En lijd ons door steeds smaller wordende straatjes.. Wil weer rechts af.. Nou die bocht kunnen we echt niet maken.. Keren gaat ook niet..Dus Rijden we een klein stukje op goed geluk door een verboden in te rijden straatje rechtdoor om zo hier proberen weg te komen.
De balkonnetjes hangen erg laag en komen wel heel dicht bij 😧 een paar bewoners komen naar buiten om dit hoofdschuddend te aanschouwen..aan t eind van het straatje een afgezet plein maar we kunnen daar wel rechts een straatje indraaien.. Ook erg smal… We krijgen t er behoorlijk benauwd van.
Gelukkig gaat t allemaal net goed en geraken we zonder schade t dorpje uit.
Hèhè, daar is eindelijk Mazagon. Het voelt hier als vanouds 😊
Ff rust! Haha hoe gek is dat… De ene rust is de andere niet.. Blijkbaar zijn er meerdere gradaties in rust… En hoe wij dat wensen te ervaren 😎 jaja blijkbaar zijn we best veeleisend…..

Na een zeer onrustige nacht besluiten we verder te gaan… Vuilwatertank legen, vers water innemen.. Almost ready to go richting Huelva of albufeira waar ook een camperbedrijf zit.
we zien de achterband is helemaal plat. Pfffffff. En een camper van ruim 4 ton krik je niet zomaar op.
De beheerder geeft ons via compressor wat lucht en adviseerd ons naar vulcano in torre del mar te gaan.. Bij de repsol weer lucht in de band.. En op naar t vulcano bedrijf.. Deze blijkt op zaterdag gesloten.. Ok we gaan proberen zelf de band te verwisselen .. Chanello, van Brezan Almere, had ons een nwe krik geadviseerd.. Geschikt voor heavy weight.. Nu het juiste moment om uit te proberen 😎 En dat gaat goed! De reserve band heeft een iets andere maat… Maar is beter dan een lekke band toch 😎 en ja even later rijden we weer vrolijk verder.
Mazagon gaat t niet vandaag niet meer worden, dat is voor nu even te ver. We gaan naar de cp Rincon de la Victoria.. Deze blijkt opgeheven.. En we rijden verder.. Er zat op t strand net voorbij Malaga ook een cp …De plaats blijkt een behoorlijke vuilstortplaats geworden…Dus we gaan wederom verder.. Oke net voor Torremolinos is er zat plaats.. Daar waar we in Maart met Hennie en Lhara kennis maakten. 😎
Het voelt er fijn aan, we gaan even naar de chiringuito .. Hier hebben ze nog, een voor deze streek zo fameuze, sardines bootje.. Waarin op houtvuur de sardientjes gegrilled worden.. Voor een zeer schappelijke prijs….Met een portie rosada ailiolli zijn we incl drankje nog geen 10 euro kwijt… Lunch en diner ineen.. Want we zitten bomvol.

De volgende stop is Almayata, net voor Malaga, daar is een camperbedrijf die de hydrofoor zou hebben… Het is een behoorlijk eind rijden.
Onderweg merken we dat er een band leeg loopt, wellicht t ventiel dat kuren heeft, en bij de repsol zetten we m weer op de juiste druk.
De reis gaat verder voorspoedig. In Almayata aangekomen blijkt dat daar de hydrofoor niet de juiste is.. Deze is een stuk kleiner… Dat gaat niet werken… Ze kunnen hem bestellen.. Gaat ongeveer 2 weken duren 😳
We gaan naar de cp daar waar we vorig jaar met Henny en Lhara gestaan hebben.. Het is niet de meest ideale plek.. Maar er is stroom.. onze accu’s zijn leeg.. En er ligt een stapel wasgoed te wachten..
Ik draai een was en de beheerder komt zeggen dat er geen wasgoed in straat zicht gehangen mag worden.. Omdat ze dan gezeur met de campings krijgen.. Iets met vergunningen…😖
Oh oke, vorig jaar kon dat nog wel… Nu alles achter en aan de linkerkant vd camper , uit t zicht, gehangen… Maar dan komt de eigenaar… En ook zo mag de was niet hangen… Pfffff.
Oke, creatief zijn… Span een paar lijntje in de cabine… Dat moet toch kunnen????
Het strand is moeizaam bereikbaar, tis hoog water, en ook francesca is dicht. 😖 we hadden ons juist verheugd op een van haar heerlijke pizza’s
Pruts zelf wat in de keuken.

We slapen wederom fantastisch en in de morgen maak ik een heerlijke wandeling terwijl Mart zich baddert.
Mart wil eigenlijk eerst naar een campzaak in Mazarron voor een nieuw drukvaatje, maar we hebben met JoY en Jan afgesproken. Vind het naar om dat uit te stellen, Joy heeft een heftige tijd achter de rug en heeft aangegeven naar ons bezoek uit te kijken, dus rijden we naar Purias waar Joy en Jan ons bij de locale tienda komen oppikken.. Hun huis heeft geen adres en is anders moeilijk te vinden
Tijdens het wachten gaan we de tienda naar binnen om wat vers brood te halen. De tienda ruikt echt ouderwets zoals ik me uit mijn jonge jeugd kan herinneren en gelijk krijg ik die beelden weer voor me. Gek he hoe je door geur weer aan dingen uit je jeugd herinnerd kan worden…
Ze maken daar zelf chorizo en andere worsten. Mooi om dat allemaal aan het plafond en muur naast jambon serrano te zien drogen. We krijgen wat te proeven, het smaakt heerlijk dus kopen we er wat van.

Inmiddels zijn Joy en Jan er, leuk ze eindelijk eens te ontmoeten, ze rijden ons voor naar hun huis
Hun huis blijkt een enorm landgoed te zijn.. Wow wat een groot stuk grond, tuin, citrusboomgaard, olijfbomengaard en een prachtig huis. We kijken onze ogen uit! Ze zijn ruim een jaar met hun enorme camper weggeweest, getoerd door Mexico, de US en Canada, en Joy verontschuldigd zich steeds dat alles er zo dor en droog uitziet… Er is heel lang geen regen gevallen en veel planten zijn doodgegaan. Ik zie nog steeds heel veel moois! Er is zelfs een meertje. We kletsen wat bij/ af bij een kop koffie met wat lekkers erbij.
We mogen een plekje uitzoeken om te overnachten maar Mart wil toch naar Mazarron voor dat drukvat.
Snap dat Joy teleurgesteld is, maar Mart is in z’n hoofd is te druk met t watergedoe, wil het in orde hebben, en is bang dat nu ook de pomp het gaat begeven zonder de hydrofoor, dus gaan we op pad.
Joy vraagt of we daarna nog komen, ik weet het niet. Eerst de camper op orde, hoe lief Joy me ook is… Mart heeft echt rust in z’n hoofd nodig.
dank je wel lieve Joy en Jan voor de hartelijke ontvangst en ook het aanbod om te mogen overnachten! Wellicht tot een volgende x.
Jullie plek is bijzonder en zou een heel fijne camperplaats zijn.
Joy ik wens je komende week een goede uitslag! Zal voor je duimen! Mooi hoe je zo positief bent en hoe je bezig bent om eea te overwinnen! Chapeaux!

in Mazarron hebben ze de hydrofoor niet… Ze bellen wat rond en er blijkt net voor Malaga een zaak te zijn waar we m kunnen vinden. Inmiddels is het best laat en Mart is helemaal klaar met het rijden. Ik stuur Joy een sms met de status quo en we gaan weer naar een plek op het strand, Mart steekt de bbq aan, onze Spaanse buurman vind dat daar een mooie Rioja wijn bij hoort… En schenkt ons die in … Ook Martin moet er van hem aan geloven.. Proost!
We genieten van een mooie zonsondergang
Manana es un otro Dia

De cp orange grove houden we voor gezien, dit is niet onze plek..

Via het fb Camperpraat en treffens zagen we meermaals mooie berichtjen van Ene Patrick voorbijkomen over een privaat cp met zwembad .. We mailen hem.. En er blijkt plaats..
We dachten dat hij daar ook met camper stond… Het blijkt dat hij en z’n vrouw de eigenaars zijn.. En inderdaad het is een mooie plek.. Ze hebben 9 plaatsen gecreëerd. Ze richten zich voornamelijk op lang verblijvers..
Wat ze vergeten hebben te vermelden dat er pal naast een honden asiel is..
Vicky zegt ze eigenlijk amper te horen.. En dat de hele buurt al middels een petitie bezig is om dat asiel weg te krijgen.
Er staat ook een grote electriciteitsnet centrale plus een giga zendmast aan het eind van hun terrein.
Ik ben super gevoelig voor geluid.. Straling.. Etc…. En meld dat ook.. Dat als ik er last van heb.. We hier geen week blijven (minimale verblijf termijn)

In de nacht doen we geen oog dicht, het is een kabaal van jewelste bij het asiel.. Het gejank ( noodkreten) van de honden gaat door merg en been 😱
Het hek zit ook hier op slot dus we kunnen niet 123 wegrijden.
We besluiten dan ook in de ochtend direct te vertrekken. Het is een mooie plaats, voor ons liever niet.

We treffen Vicky bij het woonhuis aan en deze verteld dat het vannacht echt bizar was, en dat ze wel 3x de politie gebeld hebben wegens het lawaai…. En dat dit normaliter nooit zo erg is.. Maar dat ze nu ook zelf geen oog dicht gedaan heeft. Ze hebben dit huis in juni gekocht, en bij de bezichtigingen wisten ze niets van het asiel.. Ik merk dat ze erg in de slachtoffer rol kruipt… ( ja oordeel)
Ik zeg dat we weggaan.. En zo geschiedde..

De ene plaats te rustig.. De andere plaats te druk… Bij weer een andere dissonantie…. Het op slot zijn.. Geen uitweg hebben… Het is net of er nog geen balans is…
Lees op de fb pagina van Inge Astrid dat er weer een solar flare is geweest… Dat zal vast iets met alles te maken hebben.. Maar ook de balans in ons zelf..

We gaan allereerst op zoek naar een gpl (lpg) station. Er is een nieuwe repsol geopend bij Benidorm en die heeft gpl.. 😀 dat geeft ff meer rust.. Kunnen we weer koken.. Bij vrij staan toch de koelkast koelen..En bij nachtelijke kou kan de verwarming indien nodig aan..
Daarna gaan we richting aguiles, we hebben gehoord van een fijne en vrije cp plek direct aan zee… In m’n gedachten hoor ik de zee al kabbelen.. 😉

We hebben voor nu behoefte aan iets meer dan rust, vrijheid, maar ook roering. En dan roering in de zin van levendigheid qua winkeltjes, terrasjes, beWoonde wereld.
In Tavernes is bijna alles dicht, veel huizen leeg en te koop en het voelt er verlaten aan.
We voeren op psygic alfaz del pi /Albir in, vrij staan mag daar helaas niet meer, maar daar hebben we vorig jaar heerlijk bij cp Costa blanca gestaan. Het is een erg leuk dorp. Bij aankomst blijkt de cp gesloten wegens iets met vergunningen ( een buurman tevens hoge regeerambtenaar woont er naast en heeft z’n huis te koop… Heeft bezwaar gemaakt tegen de cp.. Omdat z’n huis daardoor minder waard geworden zou zijn).
De cp daar naast : orange grove heeft gelijk na het sluiten van Costa blanca de tarieven verhoogd.. 17 euro voor 1 nacht incl stroom, gelijk aangeven hoeveel dagen je wil blijven en vooruit betalen. Als je korter dan geplanned blijft dan krijg je geen geld terug maar dan kan je de dagen op een andere x komen.

Met de scooter gaan we naar beneden richting strand. In het dorp is het gezellig druk en de terrasjes vol. We scooteren wat rond om te zien hoe alles er nu bij staat… En opeens een heerlijke geur.. Ja we hebben behoorlijk trek… We keren bij de rotonde en rijden het terrein van de chiringuito op… Het is behoorlijk druk, en in de vitrines zien we mooie verse vis, en vers vlees. Op diverse tafels zien we grote schalen Paella!!!! En het ruikt heerlijk 😃 daar gaan we voor, de paella mixta😃 en dat blijkt geen verkeerde keuze.. We hebben al vaak paella gegeten… Nog nooit zo lekker als deze.
Tijdens email checken gaat m’n FaceTime, Lana weet inmiddels hoe FaceTime werkt… We kletsen even gezellig met Roos en Mark en geinen met Lana. Ze zijn naar julianatoren geweest, hadden kaartjes via Ivo. We krijgen een mooie serie foto’s toegestuurd😊, wat leven we toch in een bijzondere tijd dat we zo makkelijk contact kunnen hebben.